Κόντρα στο δημοφιλές ρεύμα της «δαιμονοποίησης» των πλαστικών αποδεικνύει ότι πηγαίνει το Consensus Center (Κέντρο Συναίνεσης) της Κοπεγχάγης. Μια δεξαμενή σκέψης (think tank) που διενεργεί έρευνες αναζητώντας τις πιο «έξυπνες» λύσεις στα μεγαλύτερα προβλήματα του κόσμου. Οι μελέτες του διεξάγονται από περισσότερους από 300 οικονομολόγους διεθνώς αναγνωρισμένων οργανισμών, συμπεριλαμβανομένων επτά βραβευθέντων με βραβείο Νόμπελ, και έχουν ως στόχο να συμβάλλουν αποτελεσματικά με πολύτιμες πληροφορίες στην υιοθέτηση βέλτιστων πρακτικών και δίνοντας συμβουλές σε υπεύθυνους χάραξης πολιτικής με στόχο να επιτύχουν τα καλύτερα αποτελέσματα με τους περιορισμένους πόρους τους. Ο πρόεδρος του «Consensus Center» της Κοπεγχάγης, Μπιορν Λόμποργκ με αφορμή την ανακοίνωση του Πρωθυπουργού του Καναδά, Τζάστιν Τριντό για το σχέδιο μείωσης της ρύπανσης από πλαστικά, το οποίο θα περιλαμβάνει απαγόρευση για πλαστικά μιας χρήσης από το 2021, κατέθεσε την άποψη του Οργανισμού του ότι η απαγόρευση των πλαστικών δεν θα σώσει τον πλανήτη. «Το πλαστικό κάνει τη ζωή μας καλύτερη με μυριάδες τρόπους. Σε μόλις τέσσερις δεκαετίες, η συσκευασία από πλαστικά έχει γίνει πανταχού παρούσα, επειδή διατηρεί ασφαλή και φρέσκα τα δημητριακά και τους χυμούς, που καταναλώνουμε, μειώνει τις απώλειες τροφίμων κατά τη μεταφορά, ενώ τα πλαστικά μιας χρήσης στον ιατρικό τομέα έχουν κάνει περισσότερο ασφαλείς τις σύριγγες, τα μπουκάλια, που φυλάσσονται τα χάπια και τον διαγνωστικό εξοπλισμό. Μια ζωή χωρίς καθόλου πλαστικά μιας χρήσης θα ήταν χειρότερη από τη σημερινή» υποστηρίζει ο πρόεδρος του «Consensus Center» της Κοπεγχάγης, Μπιορν Λόμποργκ. «Πρέπει να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα της ρύπανσης χωρίς να χάσουμε όλα τα οφέλη, που μας προσφέρουν τα πλαστικά.

Η απλούστερη δράση για τους καταναλωτές θα ήταν να διασφαλίσουν ότι τα πλαστικά συλλέγονται και επαναχρησιμοποιούνται, έτσι ώστε μια σακούλα μεταφοράς, για παράδειγμα, να έχει μια δεύτερη ζωή ως σάκος απορριμμάτων και στη συνέχεια να χρησιμοποιηθεί για την ανάκτηση ενέργειας.  Πρέπει όμως να είμαστε ειλικρινείς για το τι μπορούμε να επιτύχουν οι καταναλωτές με ατομικές δράσεις.

Όπως και με άλλα περιβαλλοντικά ζητήματα, αντί να βλέπουμε την μεγάλη εικόνα για να επιτύχουμε την πραγματική μείωση των πλαστικών απορριμμάτων που καταλήγουν στους ωκεανούς, επικεντρωνόμαστε σε σχετικά μικρές αλλαγές που αφορούν τους καταναλωτές, γεγονός που σημαίνει ότι έχουμε μικρά περιθώρια επιτυχίας. Περισσότερες από 20 χώρες ανέλαβαν την απερίγραπτη δράση για την απαγόρευση των πλαστικών σακουλών μεταφοράς, συμπεριλαμβανομένης μάλιστα μιας τρομοκρατικής ομάδας υποστηριζόμενης από την Αλ Κάιντα, σύμφωνα με την οποία οι πλαστικές σακούλες αποτελούν «σοβαρή απειλή για την ευημερία τόσο των ανθρώπων όσο και των ζώων» αναφέρει με θυμηδία ο πρόεδρος του «Consensus Center» της Κοπεγχάγης, Μπιορν Λόμποργκ, θέλοντας να υπογραμμίσει τον παραλογισμό που κατακλύζει αυτή την εποχή.

«Ακόμη και αν κάθε χώρα απαγόρευε τις πλαστικές σακούλες, δεν θα είχε μεγάλη διαφορά, αφού οι πλαστικές σακούλες αποτελούν λιγότερο από το 0,8% των απορριμμάτων, που υπάρχουν σήμερα στους ωκεανούς» επισημαίνει ο κύριος Λόμποργκ, ο οποίος προτείνει που πρέπει να διοχετευθούν οι πόροι και οι στοχευμένες δράσεις. «Αντί να προσπαθήσουμε να σώσουμε τους ωκεανούς με τέτοιες απαγορεύσεις σε ανεπτυγμένες χώρες, πρέπει να επικεντρωθούμε στην αντιμετώπιση της κακής διαχείρισης των αποβλήτων και των αναποτελεσματικών περιβαλλοντικών πολιτικών στις αναπτυσσόμενες χώρες.

Οι έρευνες από το 2015 δείχνουν ότι λιγότερο από το 5% των πλαστικών απορριμμάτων που προέρχονται από την ξηρά εισέρχονται στους ωκεανούς από τις χώρες του ΟΟΣΑ. Την ίδια στιγμή παραπάνω από το 50% προέρχεται από τέσσερις μόνο χώρες: την Κίνα, την Ινδονησία, τις Φιλιππίνες και το Βιετνάμ. Ενώ, η Κίνα απαγόρευσε ήδη από το 2008, τις λεπτές πλαστικές σακούλες και έβαλε φόρο στις παχύτερες, εκτιμάται ότι συνεισφέρει περισσότερο από το 27% της συνολικής θαλάσσιας πλαστικής ρύπανσης που προέρχεται από την ξηρά» επισημαίνει ο Μπιορν Λόμποργκ και καταλήγει: «πρέπει, επίσης, να αναγνωρίσουμε ότι πάνω από το 70% όλων των πλαστικών που επιπλέουν στους ωκεανούς σήμερα - περίπου 190.000 τόνοι - προέρχονται από την αλιεία. Κάτι που μας λέει σαφώς ότι απαιτείται συντονισμένη δράση για τον καθαρισμό της αλιευτικής βιομηχανίας. Εάν στόχος μας είναι να αποκτήσουμε καθαρότερους ωκεανούς, θα πρέπει με κάθε τρόπο να σχεδιάσουμε τις ενέργειες που απαιτούνται για να τα καταφέρουμε και όλα τα παραπάνω αποτελούν ένα προσχέδιο για να τα καταφέρουμε» καταλήγει ο πρόεδρος του «Consensus Center» της Κοπεγχάγης, Μπιορν Λόμποργκ…