Η ευρωπαϊκή βιομηχανία πλαστικών διέρχεται μια περίοδο σημαντικών αλλαγών. Η αυστηροποίηση του κανονιστικού πλαισίου, το αυξημένο ενεργειακό κόστος, οι πιέσεις για απανθρακοποίηση και οι γεωπολιτικές εντάσεις διαμορφώνουν ένα περιβάλλον αυξημένης αβεβαιότητας για χιλιάδες επιχειρήσεις του κλάδου.

Σε αυτό το πλαίσιο, η ανάληψη της θέσης της Γενικής Διευθύντριας της EuPC από τη Φεντερίκα Γκαλίκιο αποκτά ιδιαίτερη σημασία λόγω της ατζέντας που καλείται να διαχειριστεί.

Στην πρώτη της συνέντευξη μετά την ανάληψη των καθηκόντων της στα "Πλαστικά Χρονικά", η κα Γκαλίκιο παραθέτει με σαφήνεια τις προτεραιότητες του οργανισμού. Ενιαία στρατηγική,επενδύσεις σε υποδομές κυκλικής οικονομίας, ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των ΜμΕ και θεσμική συνεργασία με τους φορείς χάραξης πολιτικής.

Ποιες είναι οι βασικές σας προτεραιότητες ως νέα Γενική Διευθύντρια της EuPC; Ποιες είναι, κατά την εκτίμηση σας, οι πλέον άμεσες προκλήσεις που αντιμετωπίζει σήμερα η ευρωπαϊκή βιομηχανία μεταποίησης πλαστικών και ποια είναι οι δράσεις που θα αναλάβετε για την αντιμετώπιση τους;

Ως Γενική Διευθύντρια της EuPC, πρώτη μου προτεραιότητα είναι να διασφαλίσω ότι η φωνή των Ευρωπαίων μεταποιητών πλαστικών, ειδικότερα των χιλιάδων μικρομεσαίων επιχειρήσεων που εκπροσωπούμε, ακούγεται με σαφήνεια και ουσιαστικό τρόπο τόσο στον δημόσιο διάλογο όσο και στις διαδικασίες  διαμόρφωσης πολιτικής.

Η βιομηχανία μας βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Καλούμαστε να διαχειριστούμε ένα πολύπλοκο πλέγμα προκλήσεων: από τις πληθωριστικές πιέσεις στις πρώτες ύλες και την ενέργεια, μέχρι ένα συνεχώς μεταβαλλόμενο κανονιστικό πλαίσιο και την αυξανόμενη απαίτηση των καταναλωτών για βιωσιμότητα.

Για την αντιμετώπιση αυτών των προκλήσεων, η EuPC θα εστιάσει σε τρεις βασικούς άξονες: ενεργή συμμετοχή στη χάραξη πολιτικής, ενίσχυση της κυκλικότητας και βελτίωση της ανταγωνιστικότητας.

Στόχος μας είναι να ενισχύσουμε τον διάλογο με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, συμβάλλοντας στη διαμόρφωση νομοθεσίας που να είναι ταυτόχρονα φιλόδοξη περιβαλλοντικά και εφαρμόσιμη για τη βιομηχανία.

Παράλληλα, θα στηρίξουμε τα μέλη μας στην επιτάχυνση της μετάβασης τους προς την Κυκλική Οικονομία, ενισχύοντας τη συνεργασία στην αλυσίδα αξίας και προωθώντας λύσεις ανακύκλωσης που είναι κλιμακούμενες και οικονομικά βιώσιμες.

Τέλος, είναι ζωτικής σημασίας να διασφαλίσουμε ένα ανταγωνιστικό επιχειρηματικό περιβάλλον στην Ευρώπη, ώστε οι μεταποιητές μας να μπορούν να επενδύουν, να καινοτομούν και να αναπτύσσονται με βιώσιμο τρόπο.

Η ενεργειακή κρίση εξακολουθεί να αποτελεί υπαρξιακή απειλή για τις επιχειρήσεις μεταποίησης πλαστικών στην Ευρώπη, με τους φορείς ανακύκλωσης να πλήττονται ιδιαιτέρως, παρά τον πρωταγωνιστικό τους ρόλο στην Κυκλική Οικονομία. Αν και η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει υιοθετήσει ορισμένα μέτρα για την ανακούφιση από το ενεργειακό κόστος, η γενική αίσθηση είναι πως αυτά δεν επαρκούν. Ποια είναι η θέση της EuPC επί του ζητήματος και ποια επιπλέον βήματα θεωρείτε απαραίτητα για τη στήριξη του κλάδου βραχυπρόθεσμα και μεσοπρόθεσμα;

Η ενεργειακή κρίση ανέδειξε με εμφατικό τρόπο μια δομική αδυναμία της ευρωπαϊκής βιομηχανικής πολιτικής. Οι επιχειρήσεις μεταποίησης πλαστικών είναι ιδιαίτερα ευάλωτες, λόγω της υψηλής ενεργειακής έντασης των δραστηριοτήτων τους.

Οι επιχειρήσεις αυτές δεν είναι απλώς οικονομικοί παράγοντες αλλά αποτελούν θεμέλιο λίθο για την υλοποίηση των φιλόδοξων στόχων της Ευρωπαϊκής Ένωσης στον τομέα της Κυκλικής Οικονομίας.

Αναγνωρίζουμε ότι η Ε.Ε. έχει κάνει κάποια πρώτα βήματα για τον περιορισμό του ενεργειακού κόστους, ωστόσο αυτά δεν επαρκούν για να διασφαλίσουν τη βιωσιμότητα της βιομηχανικής μας βάσης.

Βραχυπρόθεσμα,η EuPC ζητά άμεση και στοχευμένη οικονομική στήριξη, καθώς και απλοποίηση των κανονιστικών απαιτήσεων κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου διαταραχής.

Μεσοπρόθεσμα, απαιτείται μια στιβαρή βιομηχανική στρατηγική που θα εξασφαλίζει σταθερή και ανταγωνιστική πρόσβαση στην ενέργεια για στρατηγικούς τομείς όπως ο δικός μας.

Χωρίς άμεση και αποφασιστική δράση, η Ευρώπη κινδυνεύει να αποδυναμώσει κρίσιμες υποδομές της Κυκλικής Οικονομίας, τη στιγμή που η ζήτηση για ανακυκλωμένα υλικά αναμένεται να αυξηθεί ραγδαία. 

Δεδομένων των συνεχιζόμενων εμπορικών εντάσεων και της πιθανότητας επιβολής δασμών σε πολυμερή αμερικανικής προέλευσης, μέτρο που, όπως έχει επισημάνει πρόσφατα η EuPC, θα μπορούσε να απειλήσει περίπου 50.000 μικρομεσαίες επιχειρήσεις του κλάδου, ποια είναι η επίσημη θέση σας επί του θέματος και ποιες πρωτοβουλίες σκοπεύετε να αναλάβετε για την προάσπιση της ανταγωνιστικότητας των Ευρωπαίων μεταποιητών μέσα σε αυτό το κλίμα αβεβαιότητας;

Η επιβολή δασμών σε πολυμερή αμερικανικής προέλευσης ενέχει τον κίνδυνο να διαταράξει την εφοδιαστική αλυσίδα κρίσιμων πρώτων υλών, να αυξήσει σημαντικά το κόστος και να θέσει σε κίνδυνο τη βιωσιμότητα της ευρωπαϊκής βιομηχανίας.

Σε μια αγορά που ήδη δοκιμάζεται έντονα, τέτοια μέτρα θα μπορούσαν να υπονομεύσουν περαιτέρω την ανταγωνιστικότητα των Ευρωπαίων μεταποιητών πλαστικών, χωρίς να αποφέρουν κανένα ουσιαστικό όφελος στην ευρύτερη οικονομία.

Απευθύνουμε έκκληση προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τα κράτη-μέλη να ακολουθήσουν μια εμπορική πολιτική που να δίνει προτεραιότητα στην σταθερότητα, την προσβασιμότητα και την ανθεκτικότητα.

Η EuPC βρίσκεται σε διαρκή διάλογο με τους φορείς χάραξης πολιτικής, επισημαίνοντας ότι η ανεμπόδιστη πρόσβαση σε πρώτες ύλες παγκοσμίως αποτελεί βασική προϋπόθεση για την ενίσχυση της καινοτομίας, της βιωσιμότητας και της ανάπτυξης.

Οι εμπορικές εντάσεις δεν πρέπει να θέσουν σε κίνδυνο την πρόοδο που έχει καταγραφεί μέχρι σήμερα στους τομείς της Κυκλικής Οικονομίας και της απανθρακοποίησης, μέσα από μακροχρόνιες προσπάθειες του κλάδου.

Ο Κανονισμός για τις Συσκευασίες και τα Απορρίμματα Συσκευασίας (PPWR) θέτει φιλόδοξες υποχρεώσεις για τη βιομηχανία, ιδίως σε ό,τι αφορά την ανακυκλωσιμότητα, την επαναχρησιμοποίηση και την περιεκτικότητα σε ανακυκλωμένο υλικό. Ωστόσο, τα ποσοστά ανακύκλωσης στην Ευρώπη παραμένουν σε μεγάλο βαθμό στάσιμα, γεγονός που γεννά εύλογες ανησυχίες για τη ρεαλιστικότητα των στόχων.Ποια βήματα πρέπει να γίνουν, τόσο σε επίπεδο πολιτικής όσο και σε επίπεδο βιομηχανίας, ώστε οι επιχειρήσεις να μπορούν ουσιαστικά να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του νέου νόμου και να προετοιμαστούν καταλλήλως;

Η φιλοδοξία που διέπει τον Κανονισμό PPWR είναι καλοδεχούμενη, ωστόσο πρέπει να συνοδεύεται από ρεαλισμό και ισχυρούς μηχανισμούς υποστήριξης. Τα υφιστάμενα ποσοστά ανακύκλωσης σε πολλές χώρες της Ε.Ε. παραμένουν υπερβολικά χαμηλά για να επιτευχθούν οι στόχοι του Κανονισμού. Χωρίς συντονισμένες επενδύσεις σε υποδομές και χωρίς σαφείς κατευθυντήριες γραμμές για την εφαρμογή του, πολλές επιχειρήσεις και ιδίως οι μικρομεσαίες θα δυσκολευτούν να συμμορφωθούν.

Σε επίπεδο πολιτικής, ζητούμε τον σαφή καθορισμό κριτηρίων αποχαρακτηρισμού αποβλήτων(end-of-waste), καθώς και ουσιαστικές δημόσιες επενδύσεις στη συλλογή, τη διαλογή και την ανακύκλωση.

Σε επίπεδο βιομηχανίας, οι μεταποιητές οφείλουν να συνεχίσουν να επενδύουν στον ανασχεδιασμό προϊόντων για ανακυκλωσιμότητα, στη βελτίωση της ιχνηλασιμότητας των υλικών και στη σύναψη συνεργασιών με φορείς σε όλη την αλυσίδα αξίας.

Ωστόσο, η ευθύνη δεν μπορεί να βαραίνει μόνο τους μεταποιητές: οι λιανέμποροι, οι εταιρείες, οι τοπικές αρχές και οι ίδιοι οι καταναλωτές οφείλουν να συμβάλουν ενεργά ώστε η Κυκλική Οικονομία να μετατραπεί σε καθημερινή, εφαρμόσιμη πραγματικότητα.

Τους τελευταίους μήνες, το ζήτημα των μικροπλαστικών και της ενδεχόμενης επίδρασης τους στην ανθρώπινη υγεία έχει προσελκύσει αυξημένη προσοχή από τα μέσα ενημέρωσης. Αν και υπάρχει ευρεία επιστημονική συναίνεση ότι απαιτείται περαιτέρω έρευνα για να διαπιστωθεί αν τα μικροπλαστικά συνιστούν πραγματικό κίνδυνο για την υγεία, η κοινή γνώμη διαμορφώνεται ήδη προς μια αρνητική κατεύθυνση. Κατά την άποψή σας, πώς μπορεί η βιομηχανία πλαστικών να απαντήσει αποτελεσματικά σε αυτή τη ρητορική, προστατεύοντας παράλληλα τον ρόλο των πλαστικών σε ένα βιώσιμο μέλλον;

Τα μικροπλαστικά αποτελούν ένα θέμα με έντονη συναισθηματική φόρτιση. Αν και η ανησυχία της κοινής γνώμης είναι απολύτως κατανοητή, μεγάλο μέρος του δημόσιου διαλόγου βασίζεται σε εικασίες και όχι σε σαφή, τεκμηριωμένα επιστημονικά δεδομένα.

Η βιομηχανία μας οφείλει να υιοθετήσει μια προληπτική και διαφανή στάση. Να υποστηρίξει την ανεξάρτητη επιστημονική έρευνα υψηλής ποιότητας, να συμμετέχει ενεργά στον διάλογο με τους εμπλεκόμενους φορείς και να αποφύγει την παγίδα της πλήρους απαξίωσης των ανησυχιών.

Ταυτόχρονα,είναι κρίσιμο να τοποθετήσουμε τη συζήτηση σε ένα ευρύτερο πλαίσιο. Τα πλαστικά διαδραματίζουν καίριο ρόλο στη βιώσιμη ανάπτυξη: διασφαλίζουν την υγιεινή και ασφάλεια των τροφίμων, επιτρέπουν την πρόοδο της ιατρικής τεχνολογίας και υποστηρίζουν την ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.

Η EuPC τάσσεται υπέρ μιας ισορροπημένης προσέγγισης: να αναγνωρίζονται μεν οι τομείς όπου απαιτείται βελτίωση, αλλά ταυτόχρονα να αναδεικνύεται και η καθοριστική συμβολή των πλαστικών στη σύγχρονη καθημερινότητα.

Η σαφής και τεκμηριωμένη επικοινωνία, βασισμένη σε επιστημονικά δεδομένα, είναι καθοριστικής σημασίας, όχι μόνο για τη διατήρηση της αξιοπιστίας του κλάδου,αλλά και για να διασφαλιστεί ότι οι πολιτικές αντιδράσεις θα είναι αναλογικές, στοχευμένες και αποτελεσματικές.

Η δημόσια εικόνα των πλαστικών έχει μεταβληθεί πολύ αργά την τελευταία δεκαετία,παρά τις αυξανόμενες προσπάθειες του κλάδου να αναδείξει την αξία του υλικού και τον ρόλο του στην πράσινη μετάβαση. Δεδομένου του μεγέθους της πρόκλησης και της ανάγκης για ένα συνεκτικό, επιστημονικά τεκμηριωμένο αφήγημα, θεωρείτεότι έχει έρθει η στιγμή για τις βασικές ευρωπαϊκές οργανώσεις του κλάδου (EuPC, Plastics Europe, PRE, BPF και άλλες) να ενώσουν τις δυνάμεις τους κάτω από μια ενιαία στρατηγική επικοινωνίας, παρουσιάζοντας ένα κοινό μήνυμα προς την κοινωνία και τους φορείς χάραξης πολιτικής;

Η αποσπασματική επικοινωνία υπονομεύει εδώ και χρόνια τη δυνατότητα του κλάδου μας να επηρεάσει τον δημόσιο διάλογο και να διαμορφώσει αποτελεσματικά τις κανονιστικές εξελίξεις. Η κοινωνία και οι φορείς πολιτικής χρειάζονται σαφήνεια, συνέπεια και αξιοπιστία. Δεν κάνουν διάκριση μεταξύ EuPC, Plastics Europe ή άλλων φορέων του κλάδου. Αναζητούν ένα ενιαίο μήνυμα που να απαντά στις ανησυχίες τους και να προτείνει εφαρμόσιμες λύσεις.

Εκτιμούμε ότι η χρονική συγκυρία είναι κατάλληλη για τη συγκρότηση μιας πανευρωπαϊκής συμμαχίας επικοινωνίας, θεμελιωμένης στην επιστημονική τεκμηρίωση και καθοδηγούμενης από έναν κοινό σκοπό: να αναδείξει τον αναντικατάστατο ρόλο των πλαστικών σε μια βιώσιμη οικονομία, διατηρώντας παράλληλα πλήρη διαφάνεια όσον αφορά τις προκλήσεις και την πρόοδο του κλάδου.

Αυτό σημαίνει συντονισμένες εκστρατείες, κοινά εργαλεία επικοινωνίας και δέσμευση για ουσιαστικό διάλογο, προσαρμογή και διαρκή αλληλεπίδραση με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς.

Η ανάληψη των καθηκόντων σας συμπίπτει με μια περίοδο κατά την οποία όλο και περισσότερες γυναίκες αναλαμβάνουν ηγετικούς ρόλους στη βιομηχανία πλαστικών,έναν κλάδο που παραμένει σε μεγάλο βαθμό ανδροκρατούμενος. Μαζί με προσωπικότητες όπως η Βιρτζίνια Γιάνσενς στην Plastics Europe, εκπροσωπείτε μιανέα γενιά γυναικείας ηγεσίας στον κλάδο. Πιστεύετε ότι το λεγόμενο «γυάλινο ταβάνι» αρχίζει να ραγίζει στη βιομηχανία της Ευρώπης; Και ποια συμβουλή θα δίνατε σε νέες γυναίκες που επιθυμούν να ηγηθούν σε τεχνικούς ή βιομηχανικούς τομείς;

Το «γυάλινο ταβάνι» δείχνει σίγουρα να ραγίζει, αλλά απέχει ακόμη από το να έχει σπάσει. Η ολοένα αυξανόμενη παρουσία γυναικών σε ηγετικούς ρόλους σε ενώσεις, επιχειρήσεις και θεσμικά όργανα είναι ένα ενθαρρυντικό σημάδι αλλαγής στον κλάδο. Παρ’ όλα αυτά, απομένει σημαντικός δρόμος μέχρι να διαμορφώσουμε πραγματικά συμπεριληπτικές διαδρομές προς την ηγεσία, ιδίως στους τεχνικούς και βιομηχανικούς τομείς.

Προς τις νέες γυναίκες που εισέρχονται στον χώρο, η συμβουλή μου είναι σαφής: να τολμούν, να παραμένουν περίεργες και να μην υποτιμούν ποτέ την αξία της δικής τους οπτικής.Να αναζητούν μέντορες, να χτίζουν δίκτυα στήριξης και να μη φοβούνται να ηγηθούν, χωρίς να περιμένουν την «άδεια» κανενός. Η ηγεσία δεν είναι θέμα προσαρμογής σε ένα προκαθορισμένο πρότυπο, αλλά ζήτημα αυθεντικότητας, οράματος και ανθεκτικότητας.

Ως κλάδος, οφείλουμε να καλλιεργήσουμε ενεργά την ποικιλομορφία στην ηγεσία, ενσωματώνοντας την ισότητα στις πρακτικές πρόσληψης, εκπαίδευσης και εξέλιξης των στελεχών μας. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να αξιοποιήσουμε πλήρως τις δυνατότητες της βιομηχανίας και να τη θωρακίσουμε για το μέλλον.